بسمه تعالی

امر به معروف ونهی از منکر وناتوی فرهنگی1

اشاره : تفکر و تلاش به همراه توکل در انجام امور پیروزی را بدنبال دارد؛ در دین ما برای اندیشیدن جایگاه ویژه ای در نظر گرفته شده است تا این حد که یک ساعت فکر کردن برابر یکسال عبادت یا شصت سال یا هفتاد سال ذکر شده است «تفکر ساعه خیر من عباده سنه»2 یا «ستین سنه»3.

شاید دلیل این اختلاف از جهت مراتب فکری باشد یا اینکه ارزش فکرکردن اشخاص را نشان می دهد.

به چند مطلب در این سطور بصورت اجمال خواهیم پرداخت، ابتدا نگاهی به نقش منطق در امربه معروف ونهی ازمنکر داریم، البته این نگاه را شاید بتوان گفت اولین بار علامه شهید مرتضی مطهری با بیانی شیوا ، تحت عنوان "منطق یا تعبد" در امر به معروف ونهی از منکر " مطرح کرده اند، سپس به ضرورت برقراری این اصل در مقابل ناتوی فرهنگی به عنوان بهترین راه مقابله خواهیم پرداخت.

الف) شهید مطهری معتقد است در امر به معروف و نهی از منکر انتظار بیش از حد از زبان و گوش داریم؛ چون از زبان بیش از اندازه انتظار گفتن داریم و از گوش مردم هم بیش از اندازه انتظار شنیدن، می خواهیم تنها با زبان و گوش همه کارها را انجام دهیم؛ نمی شود، ناراحت می شویم و ناله و فغان  می کنیم  و می گوییم :

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من          آنچه البته به جایی نرسد فریاد است

سپس ایشان در ادامه بحث به نقش منطق یا تعقل در این اصل می پردازد و مثالی را می آورند از زنهای فیلادلفیا (آمریکا)، که مبتلا به قماربازی شده بودند و اینکه چگونه این معضل اجتماعی با تدبر حل گردید ایشان در ادامه می گویند : " این را می گویند چاره عملی و تدبر عملی ، این معنای ، دخالت دادن منطق و تدبر است در مبارزه با منکرات ." 4 پیشنهاد می شود حتماً اصل این مطلب را از سایت شهید مطهری (صفحه ۸۹ کتاب ده گفتار) بخوانید؛ قطعاً افق جدیدی به سوی شما باز خواهد شد.

ب) حال به قسمت دوم می رسیم یعنی برقراری این اصل به صورت عملی در مقابل ناتوی فرهنگی؛ قطعاً در برابر این تهاجم بایستی ایستاد ، دلیل یا دلایل ایستادگی را هرکس می تواند در خود پیدا کند، چرا باید در مقابل این تهاجم ایستاد؟ باید ابتدا هدف را شناخت  بعد مسیر را پیمود؛ همانطور که در قسمت قبل اشاره شد انتظار بیش از حد از زبان و گوش جایی برای فکر کردن باقی نمی گذارد، یعنی اینکه به راه حل عملی نمی رسیم وفقط کلام برای ما می ماند.

    در دانشگاهها شاهد هستیم اکثر پسران در زمینه های فرهنگی و سیاسی و . . .  فعالیت دارند و اوقاتشان را پر می کنند ولی دختران دانشگاه بخصوص آنهایی که از شهرهای دیگر آمده اند، روزها در محوطه دانشگاه اوقاتشان را می گذرانند و... به قول شهید مطهری :" بجای آنکه خودمان و طرز عمل خودمان را متهم نمائیم زنهای بیچاره را متهم کرده‏ایم که جنس آنها چنین و چنان است" . بله، دقیقاً خارج از دانشگاه هم همینطور است متاسفانه مدعیان امور فرهنگی چون نتوانستند چاره اندیشی کنند، هر دم می گویند وا اسفا دخترهایمان ،پسرهایمان از دست رفتند؛ در صورتیکه اکثر مواقع مشکل از آنجاست که برنامه ریزی درستی در زمینه فرهنگی ومهندسی فرهنگی جامعه وجود نداشته است. حال اینکه  اکثر مواقع دشمنان ما یا حداقل آنهایی که دوست دارند فرهنگ خودشان را غالب کنند توی این میدان با برنامه وارد می شوند، چون هر جا ما کم گذاشتیم آنها برایش برنامه داشتند. جاهایی که نتوانستیم برای جوانهایمان برنامه ریزی کنیم آنها به تغییر ذائقه جوانان ما پرداختند.

دختران جامعه مثل پسرها دوست دارند خود یا تواناییهایشان را اظهار کنند اگر این امر درعرصه خلاقیت ونوآوری بروز نکند، جلب توجه دیگران به زیبائیهای ظاهری را باعث خواهد شد، این در حالی است که اگر فعالیتهای مناسبی تعریف بشود، دختران ایرانی بهترین ها درجهان خواهند بود برای پسران هم همینطور، پسرانی از اول صبح اوقات خود را در جلوی مدارس دخترانه می گذرانند، نشان می دهد که  ایشان خیلی انرژی دارند منتهی برنامه ای وجود نداشته است که این انرژی را بسوی درستی هدایت نماید، به قول اقتصادی ها کالاهای جانشین جای آنها را می گیرد، جوانها انرژی دارند و باید این انرژی در مسیر درست هدایت شود اگر نشد باید منتظر ناهنجاری های اجتماعی باشیم .(مقام معظم رهبری یکبار درباره بسیج فرمودند: "بسیج ابتکار حضرت امام بود" ؛ با مداقه در این سخن در می یابیم بسیج محفلی است برای اینکه جوان های ما در محیطی سالم جمع شوند وبه فعالیت بپردازند) پس اولین راه مقابله با ناتوی فرهنگی دشمن این است که برای خودمان برنامه ریزی کنیم؛ برای  مهندسی فرهنگی جامعه طراحی نماییم در حد کلان جامعه، حتی اگر آرمانی باشد. اینطور فکر کردن باعث می شود با حرکت های کوچک آغاز کرده، نتیجه بگیریم؛ به قول قدیمی ها "هر سری یک فکری دارد". بالاخره فکر کنیم ببینیم برای جامعه چکار می شود کرد. بعد با دوستانی هم که دغدغه دارند راه عملی ارائه کنیم. ان شاء الله خدا به کارمان برکت می دهد در این جهاد کمکمان می کند، البته ای کاش متولیان فرهنگی جامعه ما طوری برنامه ریزی می کردند که محسوس باشد البته با توجه به کاغذ بازی که در سیستم های اداری داریم (بروکراسی) انتظار خیلی زیادی نمی شود داشت و دیگر اینکه همه بارها را نمی شود به دوش دولت انداخت. خودمان باید به خودمان کمک کنیم، از ماست که برماست پس یا علی. دست توی دست هم بگذاریم در مقابله با تهاجم فرهنگی، و در مقابل دشمنی که حالا با تشکیل ناتوی فرهنگی قدرتمند تر شده است بایستیم، وظیفه نسل ما پاسداری از خون شهداست وسربازی رهبری و مرعوب دشمن نشدن و راه ندادن نومیدی به خود ودیگران،  قطعاً ما می توانیم .

1- موضوع ناتوی فرهنگی توسط مقام معظم رهبری در سفری که به استان سمنان داشتند مطرح شد، می توانید متن صحبتهای ایشان را در همین وبلاگ بخوانید.

2- بحار، ج 68، ص .327

3- بحار، ج 66، ص .293

4- کتاب ده گفتار علامه شهید مرتضی مطهری صفحه

چهل و پنجمین پیام همین حالا
[عناوین آرشیوشده]